تخصیص پهلوگیر در بنادر کانتینری بااستفاده از الگوریتم ژنتیک

استفاده ی بهینه از پهلوگیرها به منزله ی یکی از فاکتورهای کلیدی در افزایش بهره وری ترمینال های کانتینری محسوب می شود. تخصیص پهلوگیر در یک بندر کانتینری عبارت است از تخصیص پهلوگیر مناسب به کشتی های ورودی به بندر به طوری که کل زمان صرف شده ی کشتی ها در بندر )از زمان ورود تا زمان اتمام عملیات تخلیه و بارگیری( کمینه شود. در ادبیات حمل و نقل، مسئله ی اخیر غالباً به صورت مدل های برنامه ریزی صحیح مختلط فرمول بندی شده است. روش های بهینه سازی مانند روش شاخه و کرانه، کارایی لازم برای حل این نوع مسائل را ندارند و به خصوص در مسائل با ابعاد بزرگ از نظر زمان حل استفاده نمی شوند. در این شرایط، استفاده از روش های جستجوی پیشرفته همچون الگوریتم ژنتیک راه گشا است. در این نوشتار روش حلی بر اساس الگوریتم ژنتیک برای مسئله پیشنهاد می شود و نتایج آن در دو مسئله ی آزمایشی، یکی در ابعاد کوچک و دیگری در ابعاد واقعی ارائه می شوند. همچنین، در مثال با ابعاد کوچک، پاسخ های به دست آمده از روش پیشنهادی با پاسخ های روش شاخه و کرانه مقایسه می شوند.